मधेशी नेता उपेन्द्र यादव लगायतलाई मधेशमा पुनःस्थापित गराउने परमादेशको खेल।

मधेश क्षेत्रबाट कुनै समय मधेशका नायक रहेका नेता उपेन्द्र यादवको ठूलो वर्चस्व रहेको थियो तर अहिले उनीको यो जनाधार मधेशबाट खस्केको देखिन्छ । एक किसिमले उनी मधेशी जनताको आँखामा कसिंगर जस्तो बनेका छन् । कोही मधेशी जनता अहिले उनीतर्फ देख्न पनि तयार छैन । जसको कारण मधेश क्षेत्रबाट जसपा समाप्त जस्तो भइ सकेको अवस्था छ उपेन्द्र यादव माओवादी समर्थक व्यक्ति हुन् चीनसँग उनको साँठगाँठ रहेको कुरा लामो समयदेखि चर्चामा छ । विगतमा हिमाल पहाडसम्म कब्जा माओवादीले गरी सकेका थिए  यता मधेशलाई कब्जा गर्न विगत समय मधेशी जन अधिकार फोरमको गठन गरिएको थियो । राजनीतिक वर्चस्वका लागि एकतर्फ माओवादी नेताले नाटक मञ्चन गरी रहेका थिए अर्काेतर्फ मधेशी नेताले पनि सोही प्रकारको नाटक मञ्चन गरी रहेका थिए । २०६३ साल चैत्र ७ गतेका दिन रौतहटको गौरस्थित राइस मिलमा मधेशी जन अधिकार फोरम र तत्कालीन नेकपा माओवादीले एउटै स्थानमा छुट्टा छुट्टै मञ्च बनाएर सभा गर्न लाग्दा यी दुवै पक्षबीच हिंसक झडप भएको थियो जसमा २ दर्जन भन्दा बढी माओवादी नेता सहित २७ जनाको मृत्यु भएको थियो । यसै घटनालाई गौर हत्याकाण्ड भनिँदै आइएको छ  भर्खरै रौतहटको गौरमा भएको १९ वर्ष अघिको हत्याकाण्डको छानबीन गर्न सर्वाेच्चले परमादेश दिए पछि सिंगो मधेश क्षेत्रमा नयाँ राजनीतिक तरंग ल्याइ दिएको छ । आखिर १९ वर्षपछि बोत्तलमा बन्द रहेको जिन्नलाई किन बाहिर ल्याउन खोजिएको छ यसबारे बहस नै चल्न शुरु भएको छ । चलेको बहस अनुसार स्थानीय निर्वाचनको समय अब एक डेढ वर्ष मात्र बाँकी रहेको छ । त्यस्तै संसदीय निर्वाचनपनि सो पछि हुनेछ । यसमा अहिले मधेशको राजनीति देखियो भने अब न त उपेन्द्र यादव यादव नेतृत्वको जसपा न त अशोक राई नेतृत्वको जसपाको मधेशमा जनाधार रहेको देखिँदैन  एक किसिमले जसपा मधेशबाट पूर्ण रुपले समाप्त अवस्थामा छ । यस कारण मधेशमा द्वयजसपालाई अक्सिजन दिन परमादेशको खेल गरिएको र मधेशी नेता उपेन्द्र यादव लगायतलाई मधेशमा चम्काउन नयाँ खेलको शुरुवात गरिएको बुझिन्छ । विगतमा मधेशी जनअधिकार फोरमले मधेशी जनताको हक हितका लागि काम गरेको थियो तर अहिलेको दुवै जसपा मधेशी जनताको हितैषी होइनन् यिनीहरु तुष्टिकरणको खेल खेल्दै मधेशको नाममा मधेशी जनतालाई झुक्याई आफ्नो दुनो सोझ्याई मधेशको हक अधिकार राज्यलाई बुझाई सत्ता सुख मात्र भोग्दै आएका छन् यस कारण अब परमादेशबाट एक पटक पुनः मधेशलाई जलाउने र फेरी मधेशमा आफ्नो वर्चस्व जमाउने यस्तो नाटकको रचना गरिएको सबैको अनुमान रहेको छ । यस्तो नाटकबाट मधेशी जनता समयमा सजग र सचेत हुन आवश्यक छ । हो, अवश्य पनि गौर घटनाको न्यायिक छानबीन गरी दोषीलाई कडा सजायँ दिलाउनु पर्छ तर यो भन्दा अघि माओवादीले पनि आफ्नो ११ वर्षे जनयुद्धको समयमा गरेको हत्याकाण्डका दोषीहरुलाई पनि सजायँ दिलाउनु पर्ने आजको समयको माग हो । माओवादी जनयुद्धको इतिहास खोतल्दा पाइन्छ कि, २०५३ साल पुष १९ – रामेछाप बेथान चौकी आक्रमण, २०५५ साल फागुन २१– एमाले रुकुम सांसद यदु गौतमको हत्या, २०५६ साल पुष १९– जुम्ला प्रहरी चौकी आक्रमण, २०५७ साल ९ असोज – डोल्पा सदरमुकाम दुनै आक्रमण, २०५८ जेठ १९ नारायणहिटी दरबार हत्याकाण्डमा राजा बीरेन्द्र सहितको हत्या, २०५८ असार २८ – रोल्पाको होलेरी पुलिस चौकीमा आक्रमण, १ को मृत्यु ५९ प्रहरी माओवादी नियन्त्रणमा, साउन १० – युद्धरत दुवै पक्षबाट यु्द्धबिराम घोषणा, २०५८ मंसीर ७ – युद्धबिराम भंग, दाङको घोराहीमा नेपाली सेनाको व्यारेकमा माओवादीद्वारा आक्रमण गरी धेरै हात हतियार कब्जा, २०५८ मंसिर देशभर संकटकाल लागू भएको घोषणा, २०५८ फागुन ४ गतेको रातिः अछाम सदसरमुकाम मंगलसेनमा भीषण आक्रमण÷मंगलसेन दरबार ध्वस्त, २३ भदौ – सिन्धुली भिमान आक्रमण, २४ भदौ – अर्घाखाँचीको सन्धिखर्क आक्रमण, १२ माघ – सशस्त्र प्रहरी महानिरीक्षक कृष्णमोहन श्रेष्ठको ललितपुरमा गोली हानी हत्या लगायत घटनाहरु रहेका छन् । चितवन जिल्ला माडीवटार बाँगेमुढामा गुड्दै रहेको बसलाई लक्षित गरी बस विष्फोट गराउँदा ३८ जनाको मृत्यु र ७१ जना घाइते जस्ता अनगिनत घटना सो समय माओवादीले गराएको थियो यस्तो घटनाको छानबीन अब कहिले हुने ? सो ११ वर्षको समयकालमा १७ हजार भन्दा बढी नेपालीको मृत्यु भएको थियो  यसबारे एक कार्यक्रमबीच नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पूर्व प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले जनयुद्धको दौरान मारिएका सबैको हत्याको मैले जिम्मेवारी लिँदैन ५ हजार चाहिँ आफूले मारेको हुँ यसको जिम्मेवारी लिन्छु सार्वजनिक रुपमा उनले भनेका थिए । यसरी दूधले धोएको कोही पनि छैन । राजनीतिको लागि सबैले नै पापपूर्ण अनगिनत गलत कार्य गरेका छन् । यस कारण पुरानो घाउ कोट्याएर देशको लागि केही भलो हुनेवाला छैन । मधेशको गौरमा भएको घटनाको छानबीन हुन्छ भने ११ वर्षे जनयुद्धको समयमा भएको सबै हत्या घटनाको पनि छानबीन गरी दोषीलाई सजायँ दिलाउनु जरुरी छ । परमादेशको आडमा मधेशी जनतालाई झुक्याउन उपेन्द्र यादव जस्ता तुष्टिकरणको राजनीति गर्नेलाई पुनःस्थापित गराउन परमादेश एउटा अस्त्र जस्तो अगाडि बढाइएको छ । यो अस्त्र अत्यन्त घातक छ । मधेशी जनताले यो अस्त्रको विनाशबारे समयमा सचेत र जागरुक भएनन् भने फेरी मधेश जल्ने छ जसको विनाश मधेशी जनताले एक पटक पुनः बेहोर्नु पर्नेछ ।